Opatów w pierwszej połowie XX wieku

Opis

Warszawa 2024, s.566, nlb.18.

Spis treści

Wstęp

Rozdział I. Instytucje, organizacje, stowarzyszenia….

Rozdział II. Czasopisma…

Rozdział III. Dokumenty…

Bibliografia

Fotografie

Ziemia Opatowska- bogata w wydarzenia historii dawnej i najnowszej, pełne wzlotów i upadków, w wydarzenia, które wpisały się w dzieje narodu polskiego. Kilkakrotnie opisywana na przełomie XIX i XX wieku przez m.in. : ks. Władysława Fudalewskiego – Miasto Opatów(Warszawa 1895), ks. Jana Wiśniewskiego- Dekanat Opatowskiej (Radom 1907), a także w artykułach czasopism ogólnopolskich. W okresie międzywojennym w opatowskim gimnazjum pracował wybitny historyk, Stefan Kotarski, któremu zawdzięczamy dwa opracowania: Opatów- jego dzieje i zabytki ( Opatów w latach 1861-1864 ( Opatów 1935). Kolejne lata nie przyniosły znaczącego wydawnictwa. Dopiero pół wieku później, z okazji 700-lecia nadania Opatowi praw miejskich, odbyła się uroczysta sesja historyczna- wydano publikację pod redakcją prof. Feliksa: Opatów: materiały z sesji 700-lecia miasta (Sandomierz 1985). Autorzy opracowania w jego wstępnie podkreślali: (…) nie miał Opatów szczęścia do badaczy swojej interesującej przeszłości. Ale monografii dziejów nie posiada nie tylko Opatów. (…)Zaniedbania na tym polu są tak znaczne , że potrzeba wielu lat żmudnych badań, żeby sytuację zmienić tu na lepsze. Uroczystej sesji historycznej towarzyszyła wystawa zbiorów dokumentów, fotografii i artefaktów, licznie przekazanych przez mieszkańców miasta. Pojawiły się deklaracje o bliskim powstaniu Muzeum Regionalnego. Projekt opracował prof.dr.hab. Wiktor Zin wraz z zespołem architektów Politechniki Krakowskiej. Zakładano konserwacje istniejących murów obronnych , rekonstrukcję odnalezionej w trakcie badań pierwszej linii fortyfikacji oraz odtworzenie w oparciu o przekazy historyczne attyki Bramy Warszawskiej. Eksponaty miały znaleźć się na piętrze nowo zbudowanego obiektu sąsiadującego z bramą, a zbiór specjalistyczny- w jego piwnicy. Niestety, pieniędzy wystarczyło jedynie na attykę, a gromadzone z ogromnym mozołem artefakty, zniknęły w prywatnych rękach. Konsekwencją tych wydarzeń był brak zaufania do instytucji i osób chcących, później tworzyć zalążek muzeum.(…).

fragment ze Wstępu