POLONO-BRAZYLIJCZYCY i parę kwestii im bliskich

Opis

Warszawa 2012, s. 398.

Niniejszy tom zawiera wznowienie mojej książki Polonia brazylijska oraz przedruk niektórych artykułów mojego autorstwa, dotyczących życia potomków Polaków, czasem też szerszej tematyki. Żadna grupa nie jest całkowicie specyficzna. Problemy każdej lepiej widać na rozległym tle, a skądinąd mogą one wzbogacić wiedzę ogólną. Dokonując wyboru artykułów, pominąłem te spośród nich, które, choć pasowałyby do tego tomu, weszły już do innych wyborów moich prac. Nie przedrukowałem źródeł historycznych, jakie swego czasu publikowałem – zakładając, że interesują one przede wszystkim specjalistów, a ci trafią do dawniejszych wydań.

Inicjatywa wznowienia Polonii brazylijskiej, wzbogaconej o inne teksty, wyszła od Wydawców. Jako autorowi sprawiła mi ona oczywiście przyjemność, ale wywołała też pewien niepokój. W zasadniczym zarysie skończyłem Polo- nię brazylijską w 1977 r. Pisałem ją bez bezpośredniego kontaktu z Brazylią, co zdecydowało o historycznym charakterze książki. W obrębie zawodowej historiografii byłem jednym z nielicznych wówczas autorów, którzy zajmowali się tą tematyką – co mogło mieć skutki zarówno pozytywne, jak gorsze. Recenzje z książki były swego czasu dobre – ale moment publikacji (1981) niekoniecznie sprzyjał poważnej dyskusji; Polska żyła wtedy problemami bliższymi geograficznie. Co nie najmniej ważne, ponad trzydzieści lat temu sam byłem z pewnością inny – zwłaszcza, że lata, które upłynęły, obfitowały w wydarzenia zewnętrzne. Jest bardziej niż pewne, że po tak długim czasie napisałbym książkę inaczej. Pozostaje mi więc tylko żywić nadzieję, że czytelnicy uznają jednak moją i Wydawców decyzję za sensowną.

Recenzja:
Adam Komorowski, Opcja brazylijska, „Nowe Książki”, 2012, nr 7, s. 65-66.

Publikacja składa się z czterech części:

I. Paradoksalne podobieństwa i słabo dostrzegalne odmienności.

II. Polonia brazylijska.

III. Prawie fotografie.

IV. Kilka bliskich kwestii.