Normy redakcyjne

Procedura wydawnicza

  1. O przyjęciu propozycji wydawniczej do planu decyduje Rada Wydawnicza, biorąc pod uwagę profil wydawnictwa, tematykę, oryginalność i przydatność dla odbiorców.
  2. Wydawnictwo publikuje recenzowane monografie naukowe z zakresu nauk humanistycznych i społecznych, a także przekłady z literatury     pięknej,  wspomnienia, reportaże i publicystykę, a także katalogi i albumy. 
  3. Autor, zgłaszając pracę do wydania w Wydawnictwie, jest zobowiązany do zagwarantowania pełnej oryginalności dzieła, jak również to, że jego prawa autorskie do utworu nie podlegają jakimkolwiek ograniczeniom na rzecz osób trzecich. Tym samym autor zaręcza Wydawnictwu, że jego utwór i jego dystrybucja nie będą naruszać dóbr osobistych ani praw osób trzecich;
  4. Przekazane przez autorów teksty są publikowane na podstawie umów wydawniczych, regulujących wszelkie sprawy prawnoautorskie.
  5. Wydawnictwo zapewnia rzetelny i profesjonalny przebieg procesu wydawniczego, w tym opracowanie redakcyjne.

 

Normy redakcyjne

     1. Kwestie techniczne: 

Format książki przesłanej do redakcji: dokument .doc lub .docx (nie przyjmujemy plików .pdf)

 

       2. Cytaty 

 

„Cytat »wewnątrz« cytatu”.

 

Proszę zwrócić uwagę na brak spacji przy cytatach, formę i kierunek strzałek cudzysłowu wewnętrznego,

a także kropkę po zamknięciu cudzysłowu.

 

 

      3. Przypisy 

 

ibid./ibidem, op. cit., vide itd. lub tamże, dz. cyt., zob. itd.

 

Po skrótach zapisanych kursywą znak przestankowy zapisujemy tekstem prostym.

 

 

  1. Kowalski, Tytuł książki. Razem z podtytułem, Wydawca, Miasto 2013, s. 78.
  2. Kowalski, Tytuł rozdziału [w:] Tytuł publikacji zbiorowej, Wydawca, Miasto 2013, s. 78.
  3. Kowalski, Tytuł artykułu [w:] „Tytuł czasopisma”, t. 13, 1968, z. 3, s. 55
  4. Kowalski, Tytuł artykułu, „Tytuł Dziennika”, nr 25, 12. 09.2013, s. 2.

 

Uwaga: przy pierwszym przywołaniu publikacji podajemy pełne dane bibliograficzne, przy następnych

– skrócone.

 

 

(Kowalski, 1995: 56)

 

      4. Bibliografia 

 

 

Archiwum Narodowe w Krakowie

Zespół: CK Dyrekcja Policji w Krakowie; Akta Naczelnego Komitetu Narodowego w Krakowie.

 

 

Kraszewski Piotr, Polska emigracja zarobkowa w latach 1870–1939. Praktyka i refleksja, Zakład Badań Narodowościowych PAN, Poznań 1995.

 

Emigracja z ziem polskich w czasach nowożytnych i najnowszych (XVIII–XX w.), red. Andrzej Pilch, PWN, Warszawa 1984

 

Murdzek Benjamin F., Emigration in Polish Social-Political Thought 1870–1914, Columbia University Press, New York 1977.

 

 

Kołodziej Edward, Polacy w Ameryce Łacińskiej wobec kwestii odrodzenia niepodległego państwa polskiego [w:] Polonia w walce o niepodległość i granice Rzeczpospolitej 1914–1921, red. Adam Koseski, Wyższa Szkoła Humanistyczna, Pułtusk 1999, s. 170–194.

 

 

Kania Marta, „Nowa Polska” – plany kolonizacji polskiej w Brazylii, „Przegląd Polonijny”, 2004, z. 4, s. 132–142.

 

Warchałowski Kazimierz, W przewidywaniu. Kilka uwag z powodu zagrażającej nowej gorączki 

brazylijskiej, „Kurier Warszawski”, nr 297, 27.10.1907, s. 2–3.

 

 

Rowlett Russ, How Many? A Dictionary of Units of Measurement, University of North Carolina at Chapel Hill, 2012, www.unc.edu/~rowlett/units/introd.html [dostęp: 08.09.2013].

 

 

– imiona autorów, redaktorów, tłumaczy zapisujemy w wersji pełnej

– jeśli autorów, redaktorów, tłumaczy jednej publikacji jest więcej, podajemy wszystkich

– zawsze podajemy wydawcę publikacji zwartych, a także ewentualną nazwę serii oraz numer tomu w

przypadku publikacji wielotomowych

– w przypadku artykułów oraz rozdziałów podajemy przedział stron, na których się mieści

– w przypadku publikacji obcojęzycznych zachowujemy oryginalną pisownię nazwisk, tytułów (uwaga na

małe/wielkie litery), wydawnictw, nazw własnych

– po tekście kursywą znaki przestankowe zapisujemy tekstem prostym

– przed [w:] nie stosujemy przecinka

– na końcu adresu bibliograficznego stawiamy kropkę

 

  5. Pisownia i styl 

 

Zapis nazw własnych i wyrażeń obcych

 

 

Gabriela Garcíi Márqueza, z Felipe Gonzálezem

 

 

Márqueza nie: Márquez’a

Bougainville’a, Bolugainville’em nie: Bougainvilla, Bougainvillem

Lorki nie: Lorci

Salvadora Dalí / Dalego nie: Daliego (ale: Gaudiego)

 

 

Jerzy Waszyngton, rzeka Urugwaj, stan Parana, Madryt, Sewilla, Gwadalkiwir, Kordyliera

 

 

notabene, alter ego, hidalgo, bandeirantes

 

     6. Zapis dat i liczb (prosimy zwrócić uwagę na spacje) 

 

 

       7. Przykłady skrótów 

 

8. Łącznik (dywiz) i półpauza (myślnik) 

 

łącznik (-) jest krótki; stosuje się go np. w następujących złożeniach:

 

biało-czerwony

serbsko-chorwacki

renesansowo-barokowy

cztero- lub pięcioletni

południowo-zachodni

 

 

3–4 metry

20–25 listopada

w latach 2000–2004

spór na linii Hiszpania – Francja

pociąg relacji Warszawa – Kraków

 

W razie pytań chętnie służymy pomocą.

0
    0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu