Historia Panamy

Opis

Warszawa 2025, s. 264.

Odkrycie Panamy dawało Hiszpanom nadzieję na znalezienie złota i znalazło swoje odzwierciedlenie w nazwie, jaką jej wówczas nadano (Castilla de Oro). Choć pewne ilości cennego kruszcu rzeczywiście tam znaleziono, to nie spełniało to oczekiwań konkwistadorów. Jednak Panama miała coś cenniejszego niż złoto – swoje położenie geograficzne. Łącząc dwa oceany, Atlantyk i Pacyfik, stała się newralgiczną częścią imperium hiszpańskiego, skąd kontynuowano podbój Ameryki Południowej i transportowano bogactwa do Hiszpanii. To strategiczne znaczenie towarzyszyło Panamie przez całą jej historię nie tylko kolonialną, ale także gdy była częścią Kolumbii, a potem niepodległym państwem, choć naznaczonym silną dominacją północnoamerykańską. To położenie geograficzne było zarówno skarbem, jak i przekleństwem, choć to drugie zwykle przeważało.

Niniejsza praca jest częścią szerszego projektu, realizowanego wspólnie z Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, który poświęcony jest historii nieznanych i marginalnych regionów Ameryki Łacińskiej. Do tej pory ukazały się w ramach tej serii „Historia Malwinów (Falklandów)”, „Historia Paragwaju”, „Historia południowoamerykańskiej Antarktydy”, „Historia Araukanii”, „Historia Patagonii”, „Historia wysp hispanoamerykańskiego Pacyfiku”, „Historia Amazonii” (w dwóch tomach), „Historia Santa Cruz de la Sierra”, „Historia Potosí” oraz „Historia Minas Gerais”.

Marcin Florian Gawrycki – profesor zatrudniony na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Autor publikacji poświęconych Ameryce Łacińskiej, między innymi „Chrystus jada cuy. Latynoamerykańska sztuka kulinarna nie od kuchni” (2014) oraz sześciotomowej serii „Latynoamerykańskie koncepcje stosunków międzynarodowych” (2015). Szczęśliwy tata małej Zosi i jeszcze mniejszej Helenki.