Poniedziałek - piątek 8:30 - 15:30
Lokalizacja
Al. Wilanowska 204
02-730 Warszawa
Poniedziałek - piątek 8:30 - 15:30
Lokalizacja
Al. Wilanowska 204
02-730 Warszawa
30 zł
Warszawa 2015, s. 342.
Marcin Florian Gawrycki – profesor Uniwersytetu Warszawskiego; kierownik Zakładu Studiów Pozaeuropejskich Instytutu Stosunków Międzynarodowych UW; latynoamerykanista, łączący zagadnienia związane z historią, polityką i kulturą Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Autor m.in. następujących publikacji: Podglądając Innego. Polscy trawelebryci w Ameryce Łacińskiej (Warszawa 2011), Bardziej Dziki Zachód. Meksyk i Meksykanie w hollywoodzkich westernach (Toruń 2011), Między sztuką a polityką. Kino i rewolucja kubańska (Toruń 2013), Brazylia jako mocarstwo wschodzące(redakcja naukowa, Warszawa 2013), Stosunki międzynarodowe na Karaibach. Perspektywa postkolonialna (Warszawa 2013) czy Chrystus jada cuy. Latynoamerykańska sztuka kulinarna nie od kuchni (Warszawa 2014).
W kolejnym, czwartym już tomie serii poświęconej latynoamerykańskim koncepcjom stosunków międzynarodowych postanowiłem przyjrzeć się myśli meksykańskiej. Choć w Meksyku ta dyscyplina naukowa kształtowała się bardzo wcześnie i kraj był prekursorem zarówno nowoczesnej dydaktyki, jak i badań nad stosunkami międzynarodowymi, to jednak nie doczekał się on zwartych i spójnych endemicznych koncepcji teoretycznych oraz nie toczono tam zbyt gorących debat metodologicznych. W porównaniu do Argentyny czy Chile, meksykański dorobek intelektualny w tym względzie jest dość ubogi, niemniej nie sposób pominąć Meksyku w analizie latynoamerykańskich koncepcji poświęconych stosunkom międzynarodowym. Badacze z tego kraju koncentrowali się raczej na praktycznej analizie stosunków międzynarodowych i polityki zagranicznej swojego kraju, najsilniej naznaczonej bliskością Stanów Zjednoczonych.
