Historia Portoryko

Opis

Warszawa 2021, s. 221.

Historia Portoryko rozgrywała się niejako w cieniu Kuby. Portoryko, najmniejsza wyspa Wielkich Antyli, długo znajdowała się na peryferiach hiszpańskiego imperium kolonialnego. Podczas wojny hiszpańsko-północnoamerykańskiej w 1898 roku również była traktowana marginalnie, choć tamtejszy opór wobec Amerykanów był silniejszy niż na Kubie. Można to jednak tłumaczyć tym, że Portorykańczycy dążyli do autonomii a nie niepodległości. Gdy Kuba zmierzała ku niezależności, nawet jeśli silnie kontrolowanej przez Amerykanów, Portoryko miało zostać północnoamerykańską kolonią przez następne pół wieku. Później stało się Wolnym Państwem Stowarzyszonym ze Stanami Zjednoczonymi, mając status prawnomiędzynarodowy nieporównywalny z żadnym innym terytorium w świecie. Już choćby przez ten sam fakt przyjrzenie się historii tej wyspy wydaje się ciekawe.

Niniejsza praca jest częścią szerszego projektu, współtworzonego z Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, pragnącego przybliżyć polskiemu Czytelnikowi historię zaniedbanego dotąd w polskiej literaturze regionu Karaibów. Do tej pory w niniejszej serii ukazały się: Historia Trynidadu i Tobago, Historia Małych Antyli, Historia wysp bezużytecznych (Tortugi, Bermudów, Providencii i San Andrés, Bahamów, Kajmanów, Turks i Caicos, La Tortuga, wysp de la Bahía, Maíz, Santanilla oraz Navassa), Historia Wybrzeża Moskitów, Belize i Darién, Historia Gujan oraz Historia Kuby.

Marcin Florian Gawrycki – profesor zatrudniony na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Autor publikacji poświęconych Ameryce Łacińskiej, między innymi Chrystus jada cuy. Latynoamerykańska sztuka kulinarna nie od kuchni (2014) oraz sześciotomowej serii Latynoamerykańskie koncepcje stosunków międzynarodowych (2015). Szczęśliwy tata małej Zosi i jeszcze mniejszej Helenki.