Zmarł Andrzej Gołowin
W dniu 8 marca 2024 r. zmarł Andrzej Gołowin.
Śp. Andrzej Gołowin urodził się 5 marca 1939 roku w Warszawie, w rodzinie warszawiaków w pierwszym pokoleniu.
Edukację zaczynał w warszawskim Przedszkolu przy ul. Lisa-Kuli, a następnie w Szkole Podstawowej nr 105 na Pradze. W Szymanowie ukończył w 1952 roku Szkołę Podstawową. W latach 1952-1956 był uczniem Państwowego Liceum Pedagogicznego w Grodzisku Mazowieckim. W 1960 roku ukończył Studium Nauczycielskie w Warszawie na kierunku geografii, a w 1983 roku studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując stopień magistra. Zdobył tytuł wykwalifikowanego rolnika (1982). Biegle władał językami słowiańskim, również językiem angielskim.
Od 1 września 1956 roku podjął pracę nauczyciela w szkołach podstawowych w Skierdach w pow. nowodworskim, następnie w pow. sochaczewskim: w Szymanowie, Budkach Piaseckich i Wymysłowie. W tym czasie działał w ZHP jako drużynowy i członek Komendy Hufca ZHP w Sochaczewie, zdobywając stopień harcmistrza. Następnie, w latach 1969-1973 był radnym Warszawskiej Woj. Rady Narodowej, a potem przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Sulejówku 1978-1980. Przez pewien czas pracował w Wydziale Oświaty Prezydium Pow. Rady Narodowej w Sochaczewie, gdzie początkowo zajmował się kulturą, a następnie opieką przedszkolną, domami dziecka i wypoczynkiem dzieci i młodzieży. Od 1961 roku współpracował z ZMW. Największą przygodą była dla Niego praca na budowie ropociągu połockiego, a terenie dzisiejszej Białorusi, Litwy, Łotwy i Rosji, przy czym niektóre bazy były zlokalizowane na terenie przedwojennej Polski.
Z wielkim zaangażowaniem społecznie i zawodowo działał w Związku Młodzieży Wiejskiej. Pełniąc różne funkcje najbardziej pasjonował się działalnością wiejskich klubów kultury, rozwojem teatrów amatorskich i współpracą z młodymi twórcami. Należał gronie sympatyków popierających powołanie ZMW i jednym z gości, zaproszonych 3 grudnia 1980 roku na Zjazd Założycielski ZMW w PKiN.
W ZMW poznał wielu wspaniałych ludzi na Mazowszu, Kurpiach i Podlasiu, jak też w całej Polsce. Wśród nich znajdowała się przyszła żona Jadwiga z d. Banaszek, także działaczka ZMW, z którą przeżył w związku małżeńskim 34 lata (zm. 2004 roku). Wspólnie wychowali troje dzieci: synów Aleksandra i Jarosława oraz córkę Karolinę.
W roku 1963 wstąpił również do Ludowego Związku Sportowego. Był inicjator i współzałożyciel Tow. Przyjaciół Sulejówka.
Był publicystą m.in.: autorem cyklicznej kroniki budowy ropociągu połockiego w latach 1976-1977 w dodatku „Spoiwa„ do tygodnika „Fundamenty”, kilku artykułów w cyklu Z życia LZS w „Wiadomościach Sportowych” (w l. 80. XX w.); współautorem opracowania [z Kol. Zdzisławem Gazdą, p. biogram] Wybrane aspekty z działalności ZMW na Mazowszu w l. 1956-1973 na sesję popularnonaukową [Bydgoszcz 23-24 III 1984].
Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim 00P (1982), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1975) oraz odznakami: złotą honorową ZMW (1972) i Zasłużony działacz LZS (1975).
Był współpracownikiem i przyjacielem Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie. Zawsze mogliśmy liczyć na Jego życzliwość i pomoc. Często dzielił się swoją zdobytą wiedzą, wyniesioną z pracy z młodymi mieszkańcami wsi i ludowcami na Mazowszu. Jego śmierć przepełniła nas ogromnym i głębokim smutkiem.
Pogrzeb odbędzie się w Warszawie we wtorek 19 marca 2024 roku o godz. 15.00 w Sali A na Cmentarzu Komunalnym Północnym (Wólka Węglowa).